Engel i snøen
Det er vinter, og det snør, men ikkje alle er ute og leikar i snøen. Nokon orkar berre å stå ved vindauget og sjå ut på snøkrystalla. Nokon vil ikkje at pappa skal vite at ein har vondt, sjølv om Vis hele forlagsteksten
Det er vinter, og det snør, men ikkje alle er ute og leikar i snøen. Nokon orkar berre å stå ved vindauget og sjå ut på snøkrystalla. Nokon vil ikkje at pappa skal vite at ein har vondt, sjølv om Vis hele forlagsteksten
En fin vei å gå
Skrevet av 13. mars 2023 av Ole på veiavangen ungdomskole
Jeg har gått meg vill mye før men når jeg gikk inn i et bibliotek og fant denne boken, gikk jeg meg aldri vill igjen.
Litt av en bok!!!
Skrevet av 24. september 2021 av William Ramsland på Løten ungdomsskole
Som en dysletiker i denne verdennen, likte jeg bøken. Den var lettlest for en som meg me nøtteerallergi. Jeg likte boken. Kall meg Rammy. Jeg ser etter gutter
Flyktning fra Irak
Skrevet av 25. januar 2021 av Abdelmuhaimen Omar på Grim skole, 8. klasse
Jeg snaker litt bra norsk. Språken på boket var litt rar. Men det var en litt bra boken å lese. Hadebra!
Engel i Snøen
Skrevet av 16. november 2020 av Per på Hovedgården ungdomsskole
Den triste verkelegheita
Boka er av den typen som får meg til å fortsette å lese og lese. Og den får meg til å tenkje. Den er skriven slik at eg får meir lyst til å vite kva som skjer. I tillegg er boka lett å lese. Den er kort skriven, men har likevel så mykje viktig i seg.
Boka handlar om ein person som er sjuk. Ein skjønnar at denne personen er veldig sjuk. Eg trur det er kreft. Handlinga skjer på sjukehuset. Der har eg-personen nokon venner. Og ute er det fleire som leikar i snøen, mens eg-personen må vere inne.
Eg opplever boka som trist, men at det triste er skrive litt annleis. At ein sjølv må bruke tankar og opplevingar for å forstå handlinga. Boka hadde ein slutt som fekk meg til å tenkje på kva som skjedde, og lure på kva som skjedde etterpå. Noko av det som er med på å gjere boka trist er at ein veit at det er ekte. At handlinga i boka er slikt som skjer i verkelegheita.
Malene
Skrevet av 23. august 2019 av Malene på Luster ungdomsskule
Den triste verkelegheita
Boka er av den typen som får meg til å fortsette å lese og lese. Og den får meg til å tenkje. Den er skriven slik at eg får meir lyst til å vite kva som skjer. I tillegg er boka lett å lese. Den er kort skriven, men har likevel så mykje viktig i seg.
Boka handlar om ein person som er sjuk. Ein skjønnar at denne personen er veldig sjuk. Eg trur det er kreft. Handlinga skjer på sjukehuset. Der har eg-personen nokon venner. Og ute er det fleire som leikar i snøen, mens eg-personen må vere inne.
Eg opplever boka som trist, men at det triste er skrive litt annleis. At ein sjølv må bruke tankar og opplevingar for å forstå handlinga. Boka hadde ein slutt som fekk meg til å tenkje på kva som skjedde, og lure på kva som skjedde etterpå. Noko av det som er med på å gjere boka trist er at ein veit at det er ekte. At handlinga i boka er slikt som skjer i verkelegheita.
Vis flere anmeldelser
Sara Myrslett-Warth
Skrevet av 2. november 2016 av Sara Myrslett-Warth på Tromstun skole
Sara Signe
"Engel i snøen"
Forfattar: Anders Totland
Utgivelsesår: 2016
Sjanger: Skjønnlitteratur
Sterk og dyp rørande ungdomsroman
Hovudpersonen i boka har ein alvorleg sjukdom og er innlagt på sjukehus. I boka får me ta del i korleis han og familien hans taklar dette.
I starten av boka brukar forfattaren mange skildringar, og dei kan virke litt rare, men når du kommer inn i boka gjer dei mening og dei blir betydningsfulle.
Denna boka minnar meg litt om filmen "kule kidz gråtar ikkje", som rørte meg mykje.
Boka er truverdig, det er dessverre fleire som må gå igjennom tøffe opplevelsar som dette.
Når klassen min og eg leste boka, gleda eg meg til neste gang eg skulle lese ho. Boka var vanskeleg og legge fra seg, for den var så spennande. Ho er berørande og trist med ein veldig sårbar slutt. Eg var uroleg for korleis det ville ende med hovudpersonen. Det er ein stor frykt for ein kvar at nokon i nær familie skal måtte takle alvorleg sykdom. Dette berører boka og eg får kjenne på frykten.
Boka var ikkje så lett å lese sidan ho er skrevet på nynorsk. Men etterhvert blir du vant til at ho er skreve på nynorsk, og tenkjer ikkje på det.
Forfattaren har skrevet boka mykje fra hovudpersonen sin synsvinkel, men det er også nokre dialoger mellom personane rundt hovudpersonen.
Det er eigentleg ei kort og lita bok, men forteljar oss ganske mykje. Forfattaren er veldig flink til å skriva mellom linjane. Han seiar ikkje alt med ein gong, men lesaren må sjølv tenkje seg til kva som hendar i boka. Lesaren må sette seg godt inn i boka, slik at han forstår kva boka eigentleg handlar om.
Forfattaren bruker også mange metaforar og sammanlikningar. Ein av dei finaste synast eg er når han sammanliknar oss mennesker med snøfnugg. På same måte som snøkrystallar ikkje er like, er vi mennesker ulike og unike.
Det som plaget meg litt var at eg ikkje fekk vite om hovudpersonen var ein gut eller ei jente. Eg trur kanskje eg kunne kjenne meg meir igjen og føle med hovudpersonen på ein annan måte, om eg kjente til kjønnet. Men, ved å gjere det på denna måten får forfatteran formidla korleis gutar og jenter kan ha felles tankar i ein vanskeleg situasjon i livet. Slik kan han kanskje lettare nå inn til både gutar og jenter.
Svakheiten til boka kan væra at den ikkje heilt passar for barneskoleelevar. Dette er fordi i boka står det meste mellom linjane, og da klarar kanskje ikke dei å forstå kva boka handlar om.
Boka "engel i snøen" synas eg var ein veldig god og fin bok. På grunn av alle skildringane og det hovudpersonen får fram av følelser, er det ein veldig gripande bok. Hovudpersonen får fram korleis det er å leve med denne sjukdomen, og kva dei rundt tenkjer om det.
Boka sett ting i perspektiv, og den får deg til å sette pris på og huske på kor viktig det er at du får være frisk og ha det godt.
Eg vil anbefale andre å lese denna boka og eg vil nominere den til U-prisen, for boka viser på ein god måte korleis ein kan takle vanskelege perioder i livet.
Eg tenkjer eg vil gi boka ternigkast fem.