Engel i snøen

Anders Totland Gyldendal 2016 116 anmeldelser

Det er vinter, og det snør, men ikkje alle er ute og leikar i snøen. Nokon orkar berre å stå ved vindauget og sjå ut på snøkrystalla. Nokon vil ikkje at pappa skal vite at ein har vondt, sjølv om Vis hele forlagsteksten

Les utdrag på txt.no

Hvordan skrive en anmeldelse

Ole

En fin vei å gå

Skrevet av 13. mars 2023 av Ole på veiavangen ungdomskole

Jeg har gått meg vill mye før men når jeg gikk inn i et bibliotek og fant denne boken, gikk jeg meg aldri vill igjen.


William Ramsland

Litt av en bok!!!

Skrevet av 24. september 2021 av William Ramsland på Løten ungdomsskole

Som en dysletiker i denne verdennen, likte jeg bøken. Den var lettlest for en som meg me nøtteerallergi. Jeg likte boken. Kall meg Rammy. Jeg ser etter gutter


Abdelmuhaimen Omar

Flyktning fra Irak

Skrevet av 25. januar 2021 av Abdelmuhaimen Omar på Grim skole, 8. klasse

Jeg snaker litt bra norsk. Språken på boket var litt rar. Men det var en litt bra boken å lese. Hadebra!


Per

Engel i Snøen

Skrevet av 16. november 2020 av Per på Hovedgården ungdomsskole

Den triste verkelegheita

Boka er av den typen som får meg til å fortsette å lese og lese. Og den får meg til å tenkje. Den er skriven slik at eg får meir lyst til å vite kva som skjer. I tillegg er boka lett å lese. Den er kort skriven, men har likevel så mykje viktig i seg.

Boka handlar om ein person som er sjuk. Ein skjønnar at denne personen er veldig sjuk. Eg trur det er kreft. Handlinga skjer på sjukehuset. Der har eg-personen nokon venner. Og ute er det fleire som leikar i snøen, mens eg-personen må vere inne.

Eg opplever boka som trist, men at det triste er skrive litt annleis. At ein sjølv må bruke tankar og opplevingar for å forstå handlinga. Boka hadde ein slutt som fekk meg til å tenkje på kva som skjedde, og lure på kva som skjedde etterpå. Noko av det som er med på å gjere boka trist er at ein veit at det er ekte. At handlinga i boka er slikt som skjer i verkelegheita.


Malene

Malene

Skrevet av 23. august 2019 av Malene på Luster ungdomsskule

Den triste verkelegheita

Boka er av den typen som får meg til å fortsette å lese og lese. Og den får meg til å tenkje. Den er skriven slik at eg får meir lyst til å vite kva som skjer. I tillegg er boka lett å lese. Den er kort skriven, men har likevel så mykje viktig i seg.

Boka handlar om ein person som er sjuk. Ein skjønnar at denne personen er veldig sjuk. Eg trur det er kreft. Handlinga skjer på sjukehuset. Der har eg-personen nokon venner. Og ute er det fleire som leikar i snøen, mens eg-personen må vere inne.

Eg opplever boka som trist, men at det triste er skrive litt annleis. At ein sjølv må bruke tankar og opplevingar for å forstå handlinga. Boka hadde ein slutt som fekk meg til å tenkje på kva som skjedde, og lure på kva som skjedde etterpå. Noko av det som er med på å gjere boka trist er at ein veit at det er ekte. At handlinga i boka er slikt som skjer i verkelegheita.

Vis flere anmeldelser

[x] Lukk vindu
Andreas With Karlsen

Andreas With Karlsen

Skrevet av 2. november 2016 av Andreas With Karlsen på Tromstun skole

Engel i snøen
Av: Anders Totland

Engel i snøen er ein godt skrevet bok av Anders Totland. Det handler om en eg person og ein gut med navn Jonas. Det meste av handlingane er på eit sjukehus fordi noko har hendt med” eg” og Jonas. Me veit ikkje kva som feilar barna, forfattaren seier ikkje noko om dette. Heile handlinga i boka er egentlig litt trist. ”Eg” har det bra med vennene sine men dei blir alle stadig dårlegare. Det gjer at ”Eg” personen føler seg dårlegare, nesten som om det er smittsomt.

Forfattaren er kjempegod til å la lesaren dikte med når han ikkje skrivar alt. Ikkje engong i slutten av boka avslørar forfattaren kva ”eg” personens navn er. Det kan irritere at man ikkje veit kva ”eg” personen heite når boka er ferdig. Det er bra at forfatteren ikkje bare lar ”eg” personens situasjon gå på skinner. For da blir det ikkje noko artig å lesa teksten. Det kan vera litt vanskeleg å følgje med når det er så mange personer, men det er berre mi meining. Man kan prøve å setja seg inn i fortellinga å føle på livet til ”eg” . Korleis han ser, tenkje, opplevar og høyrar. Du kan tenkja korles han ser ut. Farge på håret og høyden for eksempel, det er kult at man kan dikte litt.

Eg synest boka var veldig intressant. Litt spennande og litt trist på ein gong. Eg kan anbefale boka til andre.

Til toppen