Engel i snøen
Det er vinter, og det snør, men ikkje alle er ute og leikar i snøen. Nokon orkar berre å stå ved vindauget og sjå ut på snøkrystalla. Nokon vil ikkje at pappa skal vite at ein har vondt, sjølv om Vis hele forlagsteksten
Det er vinter, og det snør, men ikkje alle er ute og leikar i snøen. Nokon orkar berre å stå ved vindauget og sjå ut på snøkrystalla. Nokon vil ikkje at pappa skal vite at ein har vondt, sjølv om Vis hele forlagsteksten
En fin vei å gå
Skrevet av 13. mars 2023 av Ole på veiavangen ungdomskole
Jeg har gått meg vill mye før men når jeg gikk inn i et bibliotek og fant denne boken, gikk jeg meg aldri vill igjen.
Litt av en bok!!!
Skrevet av 24. september 2021 av William Ramsland på Løten ungdomsskole
Som en dysletiker i denne verdennen, likte jeg bøken. Den var lettlest for en som meg me nøtteerallergi. Jeg likte boken. Kall meg Rammy. Jeg ser etter gutter
Flyktning fra Irak
Skrevet av 25. januar 2021 av Abdelmuhaimen Omar på Grim skole, 8. klasse
Jeg snaker litt bra norsk. Språken på boket var litt rar. Men det var en litt bra boken å lese. Hadebra!
Engel i Snøen
Skrevet av 16. november 2020 av Per på Hovedgården ungdomsskole
Den triste verkelegheita
Boka er av den typen som får meg til å fortsette å lese og lese. Og den får meg til å tenkje. Den er skriven slik at eg får meir lyst til å vite kva som skjer. I tillegg er boka lett å lese. Den er kort skriven, men har likevel så mykje viktig i seg.
Boka handlar om ein person som er sjuk. Ein skjønnar at denne personen er veldig sjuk. Eg trur det er kreft. Handlinga skjer på sjukehuset. Der har eg-personen nokon venner. Og ute er det fleire som leikar i snøen, mens eg-personen må vere inne.
Eg opplever boka som trist, men at det triste er skrive litt annleis. At ein sjølv må bruke tankar og opplevingar for å forstå handlinga. Boka hadde ein slutt som fekk meg til å tenkje på kva som skjedde, og lure på kva som skjedde etterpå. Noko av det som er med på å gjere boka trist er at ein veit at det er ekte. At handlinga i boka er slikt som skjer i verkelegheita.
Malene
Skrevet av 23. august 2019 av Malene på Luster ungdomsskule
Den triste verkelegheita
Boka er av den typen som får meg til å fortsette å lese og lese. Og den får meg til å tenkje. Den er skriven slik at eg får meir lyst til å vite kva som skjer. I tillegg er boka lett å lese. Den er kort skriven, men har likevel så mykje viktig i seg.
Boka handlar om ein person som er sjuk. Ein skjønnar at denne personen er veldig sjuk. Eg trur det er kreft. Handlinga skjer på sjukehuset. Der har eg-personen nokon venner. Og ute er det fleire som leikar i snøen, mens eg-personen må vere inne.
Eg opplever boka som trist, men at det triste er skrive litt annleis. At ein sjølv må bruke tankar og opplevingar for å forstå handlinga. Boka hadde ein slutt som fekk meg til å tenkje på kva som skjedde, og lure på kva som skjedde etterpå. Noko av det som er med på å gjere boka trist er at ein veit at det er ekte. At handlinga i boka er slikt som skjer i verkelegheita.
Vis flere anmeldelser
Tonje Albrigtsen
Skrevet av 2. november 2016 av Tonje Albrigtsen på Tromstun skole
Engel i snøen- Anders Totland
Boka handlar om ein ung gut som bor på eit sjukehus med andre sjuke ungar. Gjennom hela reian i denna boka får vi vita om alle vennane og korleis det er og vere sjuk som unga.
•Eg syns boka startar litt treigt fordi man fortsår ikkje heilt kor man e.
•Høydepunkt: eg syns høgdepunktet er når alle står uttanfor vindauge til "Eg" personen.
•Vendepunkt: vendepunktet er når "Eg" personen står i vindauge til og gå opp på taket, så blir han/ho til et snøfnug (Når "Eg" personen dør)
•Boka sluttar ganske overaskande, men man får eigentleg ikkje vite kva som eigentleg skjer. Så vi må tenkje oss te kva som skjer.
•Nei eg syns ikkje boka var vanskeleg å legge fra seig, for det e ikkje den besta boka eg har lest, men ikkje den værste hellar.
•Det e hellar ikkje så lett å kjenne seg igjen i handlingen, for dem som ikkje har opplevd det sjøl , men forfattaren får oss med på fortallingan.
•Boka var på nynork som får boka til å ikkje vike så interessant, men når man startar med boka er det ikkje så ille å lesa nynorsk og det e ganske lett og forstå.
Eg oppleve boka som litt forvirrande i starten fordi forfattaren sjår vekk fra mykje av informasjonen, så vi må tenkje mykje sjølv på kva som skjer, men etter kvart bynte eg å tenkje sjølv og da var boka ganske bra.
Det som gjorde boka bra var at forfattaren tvinger oss til å lesa mellom linene.
Andre bør lesa denna boka fordi vi får andre sine synspunkt på temar vi kanskje ikkje opplevar i våra liv som får oss til å tenkje på det på ein annan måte. Forfattaren har skreve boka sånn at vi verkeleg tyde situasjonen.
Så eg syns boken var ganske bra fordi forfattaren har synspunktet te ein pasient som faktisk er den som fortellar fortellingan og ikkje forfattaren.