Engel i snøen
Det er vinter, og det snør, men ikkje alle er ute og leikar i snøen. Nokon orkar berre å stå ved vindauget og sjå ut på snøkrystalla. Nokon vil ikkje at pappa skal vite at ein har vondt, sjølv om Vis hele forlagsteksten
Det er vinter, og det snør, men ikkje alle er ute og leikar i snøen. Nokon orkar berre å stå ved vindauget og sjå ut på snøkrystalla. Nokon vil ikkje at pappa skal vite at ein har vondt, sjølv om Vis hele forlagsteksten
En fin vei å gå
Skrevet av 13. mars 2023 av Ole på veiavangen ungdomskole
Jeg har gått meg vill mye før men når jeg gikk inn i et bibliotek og fant denne boken, gikk jeg meg aldri vill igjen.
Litt av en bok!!!
Skrevet av 24. september 2021 av William Ramsland på Løten ungdomsskole
Som en dysletiker i denne verdennen, likte jeg bøken. Den var lettlest for en som meg me nøtteerallergi. Jeg likte boken. Kall meg Rammy. Jeg ser etter gutter
Flyktning fra Irak
Skrevet av 25. januar 2021 av Abdelmuhaimen Omar på Grim skole, 8. klasse
Jeg snaker litt bra norsk. Språken på boket var litt rar. Men det var en litt bra boken å lese. Hadebra!
Engel i Snøen
Skrevet av 16. november 2020 av Per på Hovedgården ungdomsskole
Den triste verkelegheita
Boka er av den typen som får meg til å fortsette å lese og lese. Og den får meg til å tenkje. Den er skriven slik at eg får meir lyst til å vite kva som skjer. I tillegg er boka lett å lese. Den er kort skriven, men har likevel så mykje viktig i seg.
Boka handlar om ein person som er sjuk. Ein skjønnar at denne personen er veldig sjuk. Eg trur det er kreft. Handlinga skjer på sjukehuset. Der har eg-personen nokon venner. Og ute er det fleire som leikar i snøen, mens eg-personen må vere inne.
Eg opplever boka som trist, men at det triste er skrive litt annleis. At ein sjølv må bruke tankar og opplevingar for å forstå handlinga. Boka hadde ein slutt som fekk meg til å tenkje på kva som skjedde, og lure på kva som skjedde etterpå. Noko av det som er med på å gjere boka trist er at ein veit at det er ekte. At handlinga i boka er slikt som skjer i verkelegheita.
Malene
Skrevet av 23. august 2019 av Malene på Luster ungdomsskule
Den triste verkelegheita
Boka er av den typen som får meg til å fortsette å lese og lese. Og den får meg til å tenkje. Den er skriven slik at eg får meir lyst til å vite kva som skjer. I tillegg er boka lett å lese. Den er kort skriven, men har likevel så mykje viktig i seg.
Boka handlar om ein person som er sjuk. Ein skjønnar at denne personen er veldig sjuk. Eg trur det er kreft. Handlinga skjer på sjukehuset. Der har eg-personen nokon venner. Og ute er det fleire som leikar i snøen, mens eg-personen må vere inne.
Eg opplever boka som trist, men at det triste er skrive litt annleis. At ein sjølv må bruke tankar og opplevingar for å forstå handlinga. Boka hadde ein slutt som fekk meg til å tenkje på kva som skjedde, og lure på kva som skjedde etterpå. Noko av det som er med på å gjere boka trist er at ein veit at det er ekte. At handlinga i boka er slikt som skjer i verkelegheita.
Vis flere anmeldelser
Johannes Karlsen
Skrevet av 28. oktober 2016 av Johannes Karlsen på Tromstun skole
Eit mysterium
Boka «Engel i snøen» er ei bok full av mysterium, for folk i alle aldrar, med mykje lesing mellom linjene. Boka er mystisk og du må dikta sjølv. Du lagar di eiga forteljing.
Hovudpersonen er et sjukt barn som bur på sjukehus. Vener har han, men dei kjem og går med tida. Noko som hovudpersonen ikkje liker. Det vert mykje spenning og ingenting vert sagt klart, du må gisse deg fram i boka.
Engel i snøen er den beste nynorske boka eg har lest, den er bra oppbygd og har ei god handling, og det er såpass mykje usagt at det er eit mysterium å lese sjølve boka. Anders Totland, forfattaren av boka, har gjort ein god jobb, i samarbeid med Gyldendal.
Tematikken i boka kan vera mykje forskjellig. Den kan vera snø, død, sorg og forlating. Snøen si kvite farge kan symbolisere at nokon overgjev seg eller at man gjev opp.
Boka kan famne alle, store og små. Noko som gjer at alle kan lese den og verte rørt. Dette gjer den større moglegheit til å treffe fleire folk, og noko man kan seie sikkert er at den trefte meg.
Boka sei ikkje ofte noko klart, derfor må du laga di eige historie, du må lese mellom linjene. Dette må du gjere veldig ofte. Nokon gonger vert det for mykje å lese mellom linjene, da vert boka veldig vanskeleg å tolke, dette synes eg trekte ned frå seksaren til femmaren.
«Engel i snøen» er veldig tilbakehalden på informasjon, og dette gjer at du lagar di eige historie. Det er ei bra bok, med mykje positivt, men den har litt for mykje av det gode i lesing mellom linjene. Dette var det som trekte den ned frå seksaren. Det er mykje vi ikkje får greie på sjølv når vi les mellom linjene, og noko vi aldri får svar på. Dette gjer «Engel i snøen» til et mysterium.